Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 9 ust. 1 projektu ustawy o dystrybucji ubezpieczeń, dystrybutor ubezpieczeń ma obowiązek określić wymagania i potrzeby klienta przed zawarciem umowy ubezpieczenia. O ile analiza potrzeb, której dotyczy w/w przepis nie budzi wątpliwości w przypadku indywidualnych ubezpieczeń, to w przypadku ubezpieczeń grupowych pojawia się ich całkiem sporo.
Ubezpieczycieli przy takich umowach nurtuje pytanie, czy analiza potrzeb w tzw. ,,grupówkach” powinna być skierowana wyłącznie do ubezpieczającego, ubezpieczonego, a może jednocześnie do obu podmiotów. Wątpliwości wynikają przede wszystkim z konstrukcji umowy grupowego ubezpieczenia, która jest zawierana pomiędzy ubezpieczycielem, a ubezpieczającym jakim jest np. zakład pracy. Do zawartej umowy mogą przystępować ubezpieczeni (np. pracownicy), składając stosowne oświadczenia o przystąpieniu do umowy. Wynika z tego, że ,,przed zawarciem umowy” możliwe jest przeprowadzenie analizy potrzeb wyłącznie ubezpieczającemu, ponieważ tak naprawdę tożsamość ubezpieczonych nie jest jeszcze znana. Gdy przystępują oni do umowy ubezpieczenia, umowa jest już zawarta, zatem literalnie – przepis art. 9 ust. 1 projektu ustawy o dystrybucji ubezpieczeń nie powinien mieć już do nich zastosowania.
Taka wykładnia, mimo – jak się wydaje – pełnej zgodności z treścią przepisu, może nie w pełni odpowiadać celom implementowanej dyrektywy IDD, a w szczególności ochronie klientów i zagwarantowaniu im, że zaproponowany im przez dystrybutora ubezpieczeń produkt będzie w pełni zgodny z ich wymaganiami i potrzebami. Jeżeli uznamy, że w przypadku przystąpienia ubezpieczonych do umowy grupowego ubezpieczenia analiza potrzeb jest zbędna, to na jakiej podstawie określić, czy odpowiada ona wymaganiom i potrzebom takiego konkretnego ubezpieczonego? Nie można także pominąć, że ubezpieczony w rozumieniu art. 4 pkt 10 lit. a projektu ustawy o dystrybucji ubezpieczeń jest klientem na równi z ubezpieczającym i poszukującym ochrony ubezpieczeniowej. W każdym więc przypadku, gdy ustawa nie czyni rozróżnienia, a odwołuje się jedynie do pojęcia ,,klienta”, należałoby przez to rozumieć zarówno ubezpieczającego jak i ubezpieczonego.
Wszelkie wątpliwości w tym zakresie można by usunąć, doprecyzowując art. 9 ust. 1 projektu ustawy o dystrybucji ubezpieczeń, na wzór art. 21 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, gdzie wyraźnie wskazano, że analiza potrzeb klienta jest przeprowadzana zarówno w stosunku do ubezpieczającego jak i ubezpieczonego. Już w najbliższy czwartek 12 października 2017 r. odbędzie się kolejne posiedzenie Komisji Finansów Publicznych, gdzie być może posłowie pochylą się nad tym zagadnieniem. Jeśli przepis art. 9 ust. 1 pozostanie w niezmienionym kształcie, spowoduje to szereg dalszych pytań m.in. o IPID – przekazywać ubezpieczonym czy nie? Jeśli tak, to czy o tej samej treści co ubezpieczającemu czy innej? itp.
Odpowiedź na to i wiele innych problematycznych zagadnień, które stale pojawiają się przy interpretacji przepisów projektu ustawy o dystrybucji ubezpieczeń, uzyskają Państwo na najbliższym szkoleniu dnia 23 października 2017 r., na które serdecznie zapraszamy. Więcej informacji pod linkiem.
