Podpisany przez Prezydenta pakiet ustaw, składających się na tzw. tarczę antykryzysową, zawiera szereg rozwiązań, które mają z założenia wesprzeć przedsiębiorców w trudnym okresie związanym z kryzysem wywołanym pandemią koronawirusa.
Nie oceniając tego, czy proponowane rozwiązania są dobre, czy też złe i czy można było zrobić coś więcej, przyjrzyjmy się tej propozycji, z której mogą skorzystać nie tylko najmniejsze firmy (przypomnę, że zwolnienie ze składek do ZUS na 3 miesiące dotyczy jedynie mikrofirm, czyli w uproszczeniu takich, które na dzień 29 lutego br. zgłosiły do ubezpieczeń społecznych mniej niż 10 ubezpieczonych oraz osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą i samodzielnie opłacających składki np. samozatrudnionych) – mowa o ochronie miejsc pracy, czyli dofinansowaniu zatrudnienia.
Przepisy przewidują pomoc ze środków FGŚP (Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych) w postaci świadczeń w związku z ochroną miejsc pracy u przedsiębiorcy, u którego wystąpił spadek obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19.
Przez spadek obrotów gospodarczych ustawa rozumie spadek sprzedaży towarów lub usług, w ujęciu ilościowym lub wartościowym:
- nie mniej niż o 15%, obliczony jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych, przypadających w okresie po dniu 1 stycznia 2020 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o dofinansowanie, w porównaniu do łącznych obrotów z analogicznych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych roku poprzedniego; za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych, w przypadku gdy dwumiesięczny okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, to jest w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego, lub
- nie mniej niż o 25%, obliczony jako stosunek obrotów z dowolnie wskazanego miesiąca kalendarzowego, przypadającego po dniu 1 stycznia 2020 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o dofinansowanie, w porównaniu do obrotów z miesiąca poprzedniego; za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych, w przypadku gdy okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, to jest w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego.
Zwracam uwagę na to, że przepisy mówią o spadku obrotów, a nie o spadku dochodu. Upraszczając, oznacza to, że dla wyliczenia jednej z opisanych wyżej przesłanek powinniśmy uwzględnić sumy wynikające z faktur obejmujących produkty i usługi oferowane przez nas we wskazanych wyżej okresach (mimo, że ustawa jednoznacznie tego nie rozstrzyga, to podstawą wyliczenia powinny być wartości netto, czyli bez podatku VAT). Ważne jest też to, że wystarczy spełnienie jednego z warunków wskazanych wyżej, aby móc ubiegać się do wsparcie, przy zachowaniu oczywiście innych przesłanek opisanych dalej.
Spadek obrotów gospodarczych najlepiej zobrazować na przykładach:
Przykład I
Jeżeli w lutym i marcu 2020 r. moja firma wystawiła łącznie faktury na kwotę 650.000 PLN (bez VAT), natomiast w lutym i marcu 2019 r. było to 980.000 PLN (bez VAT), to oznacza, że spadek obrotów we wskazanych okresach wyniósł 330.000 PLN (980.000 – 650.000), co stanowiło spadek o prawie 34%, czyli warunek z pierwszej przesłanki uprawniającej do dofinansowania należałoby uznać za spełniony (z pewnym zastrzeżeniem, o czym dalej).
Przykład II
Jeżeli w marcu 2020 r. moja firma wystawiła łącznie faktury na kwotę 250.000 PLN (bez VAT), natomiast w lutym 2020 r. było to 400.000 PLN (bez VAT), to oznacza, że spadek obrotów we wskazanym okresie wyniósł 150.000 PLN (400.000 – 250.000), co stanowiło spadek o 37,5%, czyli warunek z drugiej przesłanki uprawniającej do dofinansowania należałoby uznać za spełniony (z pewnym zastrzeżeniem, o czym dalej).
Problem polega na tym, że należy też wykazać, że spadek obrotów nastąpił w następstwie wystąpienia koronawirusa i o ile będzie to dość proste w przypadku większości branż usługowych (klienci z dnia na dzień zniknęli z kin, restauracji, zakładów fryzjerskich, galerii handlowych), o tyle w przypadku firm produkcyjnych wykazanie takiej zależności może być trudne, zwłaszcza, że wiele z nich w obecnym czasie realizuje jeszcze zamówienia z początku roku i realny spadek obrotów mogą odczuć dopiero w drugim, a może nawet i w trzecim kwartale 2020 r.
Przedsiębiorca uprawniony do omawianych świadczeń nie może zalegać w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, FGŚP, Fundusz Pracy lub Fundusz Solidarnościowy do końca trzeciego kwartału 2019 r., i musi spełniać kryteria wskazane w art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy (Dz. U.z 2019 r. poz. 669). Wobec takiego przedsiębiorcy nie mogą też zachodzić przesłanki do ogłoszenia upadłości.
Z kolei pracownikami, których dotyczy ochrona miejsc pracy na bazie omawianych przepisów, są osoby fizyczne, które pozostają z pracodawcą w stosunku pracy oraz osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę nakładczą lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecania, albo które wykonują pracę zarobkową na podstawie innej niż stosunek pracy na rzecz pracodawcy będącego rolniczą spółdzielnią produkcyjną lub inną spółdzielnią zajmującą się produkcją rolną, jeżeli z tego tytułu podlegają obowiązkowi ubezpieczeń: emerytalnemu i rentowemu.
W kolejnej publikacji z serii #CZTR_COVID-19 przekażemy już wkrótce informacje o tym, jakie dokładnie świadczenia przysługują przedsiębiorcy spełniającemu opisane wyżej kryteria, w związku ochroną miejsc pracy.
