W dzisiejszym wydaniu „o prawie przy kawie” postanowiliśmy skoncentrować się na bardzo praktycznym zagadnieniu, które co prawda niewiele ma wspólnego z ubezpieczeniami (z pewnymi wyjątkami), ale może przydać się Państwu w codziennym życiu. Chodzi o uprawnienia z tytułu gwarancji na zakupione produkty.
Temat jest o tyle ciekawy, że przez wiele ostatnich lat obowiązywała dość niefortunna ustawa o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej i dopiero ostatnia zmiana w kodeksie cywilnym, wprowadzona przy okazji uchwalania ustawy o prawach konsumenta, sytuację w dość istotny sposób poprawiła.
Przejdźmy jednak do rzeczy. Stosownie do postanowień art. 577. § 1 Kodeksu cywilnego, udzielenie gwarancji następuje przez złożenie oświadczenia gwarancyjnego, które określa obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego w przypadku, gdy rzecz sprzedana nie ma właściwości określonych w tym oświadczeniu. Oświadczenie gwarancyjne może zostać złożone w reklamie. W praktyce przepis ten oznacza, że podmiot, który udziela gwarancji (co ciekawe, nie musi to być producent kupowanej rzeczy), powinien zapewnić kupującego, że kupowana rzecz ma określone właściwości/cechy i jeżeli takie zapewnienie okaże się nieprawdziwe, wówczas kupującemu będą przysługiwać określone uprawnienia, o czym dalej. Interesujące jest również i to, że oświadczenie o udzieleniu określonej gwarancji może być również sformułowane jedynie w reklamie danego produktu, bez potrzeby wystawiania dokumentu gwarancji. Przepis art. 5772 Kodeksu cywilnego przyznaje jednak uprawnionemu z gwarancji (kupującemu daną rzecz) prawo żądania od gwaranta wydania oświadczenia gwarancyjnego utrwalonego na papierze lub innym trwałym nośniku (dokument gwarancyjny).
Praktyka jest też taka, że gwarancję otrzymujemy w formie pisemnej, a to z kolei oznacza, że warto uważnie zapoznać się z treścią takiego dokumentu gwarancyjnego, aby upewnić się, że zakres gwarancji (przede wszystkim zapewnienie co do określonych właściwości kupowanej rzeczy) jest zgodny z naszymi oczekiwaniami. Na szczęście § 3 artykułu 577 Kodeksu cywilnego wprowadza zasadę, że jeżeli została udzielona gwarancja co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że gwarant jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, o ile wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w oświadczeniu gwarancyjnym. Innymi słowy, jeżeli z treści dokumentu gwarancyjnego jednoznacznie nie wynika co innego, wówczas gwarant będzie odpowiadał za niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową (wada fizyczna), jeżeli rzecz:
- nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia;
- nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór;
- nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia;
- została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.
