Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku z dnia 10 września 2013 r. (sygn. akt XVII AmC 9585/12) uznał za niedozwolone i zakazał pozwanemu wykorzystywania w obrocie z konsumentami postanowienia wzorca umowy o treści:
„w przypadku szkody polegającej na kradzieży pojazdu, (…) wypłaci odszkodowanie, jeżeli ubezpieczający (…) przekaże (…) dowód rejestracyjny pojazdu i kartę pojazdu, o ile był wydana na ubezpieczony pojazd albo dowód dopuszczenia pojazdu do ruchu, chyba że zostały utracone na skutek rozboju lub wymuszenia rozbójniczego.”
W pozwie przeciwko zakładowi ubezpieczeń powód domagał się uznania powyższego postanowienia wzorca umowy oraz postanowienia o treści: „(…) nie odpowiada za szkody, będące następstwem zdarzeń powstałych na skutek kradzieży pojazdu, jego części lub wyposażenia dodatkowego, jeżeli po opuszczeniu pojazdu nie zabezpieczono należycie kluczyków lub innego urządzenia przewidzianego przez producenta pojazdu do uruchomienia silnika lub odblokowania zabezpieczeń przeciwkradzieżowych i urządzenia te zostały utracone lub skopiowane, a także gdy nie zabezpieczono należycie dokumentów pojazdu (dowodu rejestracyjnego i karty pojazdu, jeżeli taką wydano na ubezpieczony pojazd), chyba że pojazd został utracony wskutek rozboju.” oraz „w przypadku szkody polegającej na kradzieży pojazdu, (…) wypłaci odszkodowanie, jeżeli ubezpieczający (…) przekaże (…) dowód rejestracyjny pojazdu i kartę pojazdu, o ile był wydana na ubezpieczony pojazd albo dowód dopuszczenia pojazdu do ruchu, chyba że zostały utracone na skutek rozboju lub wymuszenia rozbójniczego.”
Pozwany zakład ubezpieczeń argumentował, że powód nie jest legitymowany do wystąpienia do czynności procesowej, gdyż w opinii pozwanego nie może występować jako konsument, gdyż powód prowadzi własną działalność gospodarczą.
W toku postępowania, Sąd uznał, że dla omawianej sprawie nie ma znaczenia, czy powód jest osobą prawną czy fizyczną. Zdaniem Sądu, znaczenie ma, że zarówno powód jak i inni konsumenci mogli zawrzeć z pozwanym umowę zawierającą przedmiotowe postanowienia. A więc, skoro powód mógł zawrzeć umowę ubezpieczenia jako konsument, prowadzący działalność gospodarczą, to może wystąpić z wytoczeniem powództwa.
W przedmiocie sporu Sąd zauważył, że oba zaskarżone postanowienia regulują sytuację prawną konsumenta w sposób odmienny.
W przypadku pierwszego zaskarżonego postanowienia wzorca umowy, Sąd orzekł, że jego treść nie może zostać uznana za niedozwoloną, gdyż nie spełnia kryterium sprzeczności z dobrymi obyczajami i nie narusza interesów konsumentów. Obowiązki, jakie narzuca na konsumentów powyższy zapis, mieszczą się w racjonalnych przesłankach zachowania odpowiedzialności, adekwatnie zabezpieczając interesy konsumenta, i nie powinno być kwestionowane.
W przypadku drugiego zapisu, Sąd odwołał się do treści całego OWU, z której wynikło, że sporny zapis występuje w części traktującej o ustaleniu wysokości odszkodowania. Podczas gdy, zdaniem Sądu, zapis ten należałoby umieścić w sekcji dotyczącej wyłączenia odpowiedzialności. W związku z powyższym w ocenie Sądu stanowi to podstawę do twierdzenia, ze sposób zredagowania praw i obowiązków jest po prostu nieuczciwy.
Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 11 września 2014 r. (sygn. akt VI ACa 1965/13) oddalił kasację, zmieniając wyrok Sądu I instancji.
Sąd II instancji uznał, że zapis postanowienia umowy o treści: „(…) nie odpowiada za szkody, będące następstwem zdarzeń powstałych na skutek kradzieży pojazdu, jego części lub wyposażenia dodatkowego, jeżeli po opuszczeniu pojazdu nie zabezpieczono należycie kluczyków lub innego urządzenia przewidzianego przez producenta pojazdu do uruchomienia silnika lub odblokowania zabezpieczeń przeciwkradzieżowych i urządzenia te zostały utracone lub skopiowane, a także gdy nie zabezpieczono należycie dokumentów pojazdu (dowodu rejestracyjnego i karty pojazdu, jeżeli taką wydano na ubezpieczony pojazd), chyba że pojazd został utracony wskutek rozboju” należy uznać za abuzywny. Sąd podzielił argumentację skarżącej o braku związku przyczynowego pomiędzy brakiem należytego zabezpieczenia dokumentów pojazdu, a samym zdarzeniem ubezpieczeniowym, jakim jest kradzież pojazdu lub pogorszenie jego negatywnych następstw. Oprócz tego, o abuzywności kwestionowanej klauzuli świadczy też charakter konsekwencji braku należytego zabezpieczenia dokumentów pojazdu oraz stopień ich dolegliwości.
Ponadto, Sąd Apelacyjny za abuzywne uznał sformułowanie „należyte zabezpieczenie dokumentów.” Sąd zauważył, że powyższy zwrot niewątpliwie pozostawia pozwanemu pole do jednostronnej interpretacji.
