bg
Chcę wiedzieć o...
Strona główna
Artykuły
NOWA USTAWA – Swoboda świadczenia usług na terytorium Polski cz. 2

NOWA USTAWA – Swoboda świadczenia usług na terytorium Polski cz. 2

Dodano: 2016-05-25

Procedura notyfikacji w odniesieniu do wykonywania działalności ubezpieczeniowej jest dwuetapowa.

W pierwszym etapie organ nadzorczy państwa macierzystego zagranicznego zakładu ubezpieczeń, który zamierza wykonywać w Polsce działalność ubezpieczeniową na zasadzie swobody świadczenia usług jest obowiązany przekazać polskiemu organowi nadzoru trzy dokumenty zawierające informacji wskazane w przedmiotowym przepisie.

Zakres informacji przekazywanych w tej procedurze notyfikacji jest znacznie węższy od tego w procedurze notyfikacji w ramach swobody przedsiębiorczości. Jest to uzasadnione zróżnicowaniem obu swobód, w szczególności brakiem trwałej formy prawnej i stałej jednostki organizacyjnej na terytorium Polski, co w konsekwencji nie wymaga informowania polskiego organu nadzoru o kwestiach organizacyjno-korporacyjnych, tak jak w przypadku oddziału. W tym miejscu należy jednak wskazać na przepis art. 208 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, który wskazuje na dodatkowy obowiązek informacyjny wobec polskiego organu nadzoru nałożony na zagraniczne zakłady ubezpieczeń, które wykonują w Polsce działalność ubezpieczeniową w ramach swobody świadczenia usług w zakresie ubezpieczania ryzyk określonych w dziale II w grupie 10 Załącznika do Ustawy tj. odpowiedzialności cywilnej wszelkiego rodzaju, wynikającej z posiadania i użytkowania pojazdów lądowych z napędem własnym, łącznie z ubezpieczeniem odpowiedzialności przewoźnika. Obowiązek ten nie został wprawdzie nałożony na etapie procedury notyfikacji (znajduje się poza art. 207 Ustawy), jednakże mając na uwadze treść przepisu art. 208 ust. 1, a w szczególności zwrot „zagraniczny zakład ubezpieczeń (…), który zamierza wykonywać (…) działalność ubezpieczeniową” czyli etap planowania działalności transgranicznej a nie już jej faktycznego wykonywania, oraz wymóg, by obowiązek ten został spełniony za pośrednictwem organu nadzorczego macierzystego państwa członkowskiego a nie bezpośrednio przez zagraniczny zakład ubezpieczeń, należy uznać, że właściwie jest to element procedury notyfikacji. Jednakże, skoro nie został wprost przewidziany w treści przedmiotowego przepisu art. 207 ust. 1 i w konsekwencji ust. 2, nie może zostać uznany za obligatoryjny element procedury notyfikacji i bez względu na jego spełnienie, zagraniczny zakład ubezpieczeń może rozpocząć wykonywanie na terytorium Polski działalność ubezpieczeniową na zasadzie swobody świadczenia usług. Choć racjonalne byłoby umieszczenie go w ramach procedury notyfikacji, gdyż w praktyce informacje wskazane w art. 208 ust. 1 są przekazywane jednocześnie z tymi, wymaganymi przez przepis art. 207 ust. 1, najczęściej w formie jednego dokumentu.

Artykuły powiązane

Udostępnienie pracowników innej firmie jest z VAT, nawet jeśli było to nieodpłatne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, w wyroku z 25 września 2024 r. (sygn. akt I SA/Łd 506/24), stwierdził, że nieodp...

Naruszenie RODO – czy zawsze obowiązuje kara finansowa?

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w wyroku z 26 września 2024 r. (sygn. C-768/21) orzekł, że organ ochr...

Podejrzenie popełnienia przestępstwa nie wystarcza do dyscyplinarki

Sąd Okręgowy w Sieradzu, w wyroku z 10 lipca 2024 r. (sygn. akt IV Pa 80/24), orzekł, że pracodawca może rozw...