Zgodnie z art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym broker ubezpieczeniowy wykonuje działalność brokerską, na którą składają się czynności wykonywane w imieniu i na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej zwane czynnościami brokerskimi. Polegają one na zwieraniu lub doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywaniu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności brokerskich.
Wprawdzie z przepisów regulujących wykonywanie zawodu brokera (rozdział 3 ustawy) wprost to nie wynika, ale na podstawie treści definicji pośrednictwa ubezpieczeniowego już bezsprzecznie można stwierdzić, że broker wykonuje swoje czynności za wynagrodzeniem. Jednak, poza tym ogólnym stwierdzeniem ustawa milczy o wynagrodzeniu brokera oraz o podmiocie zobowiązanym do jego zapłaty. Prawo milczy też na temat formy wynagrodzenia brokera. Doktryna prawa ubezpieczeniowego nakazuje zatem przyjąć za obowiązujące reguły wykształcone w obrocie, w tym przez umowy zawierane przez zainteresowane strony kierując się zasadą swobody umów.