Powód pożaru? Bardzo często prozaiczny. Pożar w warszawskim kościele bł. Władysława z Gielniowa spowodowała świeczka, która spadła ze ściany na ławkę obitą materiałem. W Radogoszczy w okolicach Tarnowa rozłożony w świątyni dywan zajął się od piecyka.
W minionym roku średnio co drugi dzień wybuchał pożar w kościele lub innym obiekcie sakralnym. Przyczyną tego jest – według przedstawicieli straży pożarnej – niefrasobliwość podczas posługiwania się ogniem, nieprawidłowe użytkowanie urządzeń grzewczych oraz ich usterki, a także zwarcia i wady urządzeń oraz instalacji elektrycznych. Straty po takim zdarzeniu są dość kosztowne.
Ponad 20 milionów złotych, tyle wyniosły straty po pożarze katedry w Gorzowie w 2017 roku. Przyczyną było zwarcie instalacji elektrycznej, której nie sprawdzano od 20 lat. Konsekwencje były surowe. Dwóch proboszczów katedry sąd skazał na rok więzienia w zawieszeniu i wysokie grzywy. Zostali ukarani za wieloletni brak przeglądu instalacji elektrycznej, a także za to, że w świątyni nie działał system powiadamiania pożarowego i nie było procedur związanych z ewakuacją.
Przytoczone to jednak nie wyjątek. Spośród prawie 400 skontrolowanych w zeszłym roku obiektów sakralnych, straż pożarna stwierdziła nieprawidłowości w ponad połowie z nich.
Przypomnijmy, że regularne przeglądy instalacji i urządzeń, a także stanu technicznego budynków to ustawowy obowiązek właścicieli takich obiektów. Raz na rok muszą zlecić uprawnionym specjalistom kontrolę przewodów kominowych, a także instalacji gazowych, urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic. Co cztery lata – wymagany jest przegląd stanu technicznego kotłów, a co pięć lat – instalacji elektrycznej i piorunochronnej. Natomiast jeśli spodziewane są huragany, należy sprawdzić dach, z kolei jeśli nadciąga burza, warto zainteresować się instalacjami odgromowymi.
Przywołane warto zakończyć następującymi słowami eksperta TUW PZUW: „Przepisy przepisami, a najważniejsze są przezorność i zdrowy rozsądek”.
Przypomnijmy, że TUW PZUW należy do Grupy PZU. Chroni majątek archidiecezji i diecezji, większości zgromadzeń zakonnych oraz Konferencji Episkopatu Polski, Caritas, kościelnych fundacji i stowarzyszeń. Ubezpiecza je na zasadzie wzajemności, opartej na solidarności i współpracy, a nie działalności dla zysku.