Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 lipca 2018 r. (sygn. akt II CSK 233/17) orzekł, że o naruszeniu więzi pomiędzy osobami w sposób uzasadniający roszczenie o zadośćuczynienie można mówić jedynie w okolicznościach wyjątkowych, w których doszło nie do zaburzenia, zakłócenia lub pogorszenia więzi, lecz do faktycznej niemożliwości nawiązania i utrzymywania kontaktu właściwego dla danego rodzaju stosunków z powodu ciężkiego i głębokiego stanu upośledzenia funkcji życiowych.
Artykuły powiązane
Problemy z e-Doręczeniami, a terminy podatkowe
Ministerstwo Finansów wyjaśniło w komunikacie, że o dochowaniu podatkowego terminu w systemie e-Doręczenia decyduje data...
Sąd: Dyscyplinarka za brak badań była nieuzasadniona
Sąd Rejonowy w Człuchowie (wyrok z 20 grudnia 2024 r., sygn. akt IV 471/24) uznał, że pracownica nie naruszyła pods...
SN: Choroba nie zawiesza biegu przedawnienia
Sąd Najwyższy w postanowieniu z 11 grudnia 2024 r. (sygn. akt III PSK 110/24) uznał, że choroba pracownika nie może być...
