Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 marca 2018 r. (sygn. akt II CSK 445/17) orzekł, że konsekwencje postanowień OWU zawierających uregulowania niejasne, wieloznaczne, mylące i obiektywnie niezrozumiałe dla przeciętnego adresata ponosi ubezpieczyciel jako twórca wzorca umowy.
Artykuły powiązane
Problemy z e-Doręczeniami, a terminy podatkowe
Ministerstwo Finansów wyjaśniło w komunikacie, że o dochowaniu podatkowego terminu w systemie e-Doręczenia decyduje data...
Sąd: Dyscyplinarka za brak badań była nieuzasadniona
Sąd Rejonowy w Człuchowie (wyrok z 20 grudnia 2024 r., sygn. akt IV 471/24) uznał, że pracownica nie naruszyła pods...
SN: Choroba nie zawiesza biegu przedawnienia
Sąd Najwyższy w postanowieniu z 11 grudnia 2024 r. (sygn. akt III PSK 110/24) uznał, że choroba pracownika nie może być...
