Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 15 września 2020 r. (sygn. akt III CZP 87/19) orzekł, że żądanie uznania postanowienia wzorca umowy za niewiążące konsumenta (art. 385[1] k.c.) nie jest tożsame ani nie zawiera się w żądaniu ustalenia nieważności umowy (art. 58 k.c.).
Artykuły powiązane
![](https://www.beinsured.pl/wp-content/uploads/2024/07/office-95311_1920-700x467.jpg)
Przedsiębiorstwo może nałożyć obowiązek uzyskania zezwolenia na pobyt pracownika – wyrok TSUE
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w wyroku z dnia 20 czerwca 2024 r. (sygn. akt C - 540/22) uznał, że pa...
![](https://www.beinsured.pl/wp-content/uploads/2024/07/accident-2746663_1920-700x467.jpg)
Rejestracje z Polski postrachem na europejskich drogach
Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych opublikowało dane dotyczące szkód powodowanych przez polskich kierowców za...
![](https://www.beinsured.pl/wp-content/uploads/2024/07/HD-BEINSURED-2.png)
Nazwa „odszkodowanie” nie wystarczy do zwolnienia z PIT
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego
Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) w wyroku z dnia 26 marca 2024 r. (sygn. akt...