Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej oraz niektórych innych ustaw
Dziennik Ustaw z dnia 10 sierpnia 2018 r., poz. 1544
Celem ustawy jest podniesienie poziomu dostępności usług elektronicznych w Polsce. Ponieważ jednym z powodów dla których, poziom dostępności usług online jest cały czas niezadowalający, są ograniczenia w zakresie możliwych do wykorzystania środków identyfikacji elektronicznej. W ustawie wprowadzano rozwiązania, które umożliwiają uwierzytelniania użytkowników usług online z wykorzystaniem różnych środków identyfikacji elektronicznej, dostarczanych zarówno przez podmioty publiczne, jak i podmioty komercyjne na zasadach otwartości i równorzędności. Środkiem do osiągnięcia tego celu jest stworzenie podstaw prawnych dla funkcjonowania krajowego schematu identyfikacji elektronicznej.
Głównym elementem schematu identyfikacji elektronicznej jest węzeł krajowy. Integruje on systemy teleinformatyczne, w których udostępniane są publiczne usługi online, z różnymi systemami identyfikacji elektronicznej wykorzystywanymi w celu potwierdzenia tożsamości użytkowników usług online. Z węzłem krajowym połączony będzie węzeł transgraniczny, za pośrednictwem którego możliwe będzie uwierzytelnianie użytkowników usług online z wykorzystaniem środków wydanych w systemach identyfikacji elektronicznej podmiotów działających na terenie państw członkowskich Unii Europejskiej. Pozwoli to posiadaczom środków identyfikacji elektronicznej wydanych w innych państwach Unii Europejskiej na potwierdzenie swojej tożsamości w krajowych usługach publicznych, jak również posiadaczom środków identyfikacji elektronicznej wydanych w Polsce na potwierdzenie swojej tożsamości w zagranicznych usługach online.
W celu zapewnienia bezpieczeństwa i pewności obrotu prawnego, przewidziano, że minister cyfryzacji będzie wydawał w drodze decyzji administracyjnej zgodę na przyłączenie do niego systemów, spełniających wymagania dla określonych poziomów bezpieczeństwa. Przewidziano, że podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej będzie zobowiązany zawrzeć, przed dniem faktycznego przyłączenia systemu identyfikacji elektronicznej do węzła krajowego, umowę ubezpieczenia OC za szkody wyrządzone w związku z wykorzystaniem środków identyfikacji elektronicznej wydanych w tym systemie.
Wspomnianym wyżej ubezpieczeniem OC będzie objęta odpowiedzialność cywilna podmiotu za szkody wynikające z działania lub zaniechania działania, wyrządzone w okresie przyłączenia tego systemu do węzła krajowego użytkownikom usług online wykorzystującym środki identyfikacji elektronicznej wydane w tym systemie identyfikacji elektronicznej, niezależnie od tego, czy ich użycie nastąpiło za pośrednictwem węzła krajowego, spowodowane przez awarie, przerwy lub błędy systemu albo za zobowiązanie zaciągnięte w wyniku nieuprawnionego wykorzystania środka identyfikacji elektronicznej. Ubezpieczenie to nie będzie obejmowało szkód:
- wyrządzonych przez ubezpieczonego po dniu wydania ostatecznej decyzji o odłączeniu systemu identyfikacji elektronicznej od węzła krajowego, chyba że szkoda jest następstwem działania lub zaniechania, które miało miejsce w okresie przyłączenia węzła krajowego,
- polegających na zapłacie kar umownych,
- powstałych wskutek siły wyższej.
Niedopuszczalne będzie natomiast zawężanie zakresu ubezpieczenia w drodze umownego ograniczenia odpowiedzialności przez zakład ubezpieczeń.
W drodze rozporządzenia minister finansów określi minimalną sumę gwarancyjną z uwzględnieniem specyfiki działalności prowadzonej przez podmioty odpowiedzialne za systemy identyfikacji elektronicznej. Projekt rozporządzenia będzie podlegał opinii Polskiej Izby Ubezpieczeń.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 11 września 2018 r., z wyjątkami.
