W omawianym wyroku Sąd Apelacyjny w Szczecinie odniósł się do kwestii przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej za szkody wyrządzone w następstwie działania lub zaniechania ubezpieczonego podczas wykonywania czynności radcy prawnego, jak też w związku z wykonywaniem tych czynności.
W niniejszej sprawie, powód wystąpił przeciwko sprawcy – profesjonalnemu pełnomocnikowi oraz zakładowi ubezpieczeń, z którym sprawcę łączył stosunek ubezpieczenia w ramach obowiązkowego grupowego ubezpieczenia OC radców prawnych, z roszczeniem o zapłatę określonej kwoty pieniężnej. Powód wskazywał, że pozwany radca prawny, z własnej winy nie dopełnił ciążącego na nim obowiązku terminowego dokonania czynności prawnej, w związku z czym powód poniósł szkodę.
Sąd Apelacyjny wskazał, że regułą w przypadku odpowiedzialności profesjonalnych pełnomocników jest odpowiedzialność na zasadach określonych w art. 471 i następne k.c. (odpowiedzialność kontraktowa), a tylko w wyjątkowych sytuacjach możliwa jest odpowiedzialność na zasadach określonych w art. 415 k.c. (odpowiedzialność na zasadzie winy), np. gdy pełnomocnik świadomie i w celu wyrządzenia szkody udziela wprowadzającej w błąd porady prawnej. Sąd Apelacyjny zwrócił uwagę, że dla zasadności roszczenia odszkodowawczego zgłoszonego przez powoda konieczne jest stwierdzenie przesłanek odpowiedzialności kontraktowej, do których należą: brak staranności w działaniu pozwanego radcy prawnego, związek przyczynowy miedzy takim brakiem staranności w działaniu a szkodą oraz powstanie szkody w majątku powoda. Ciężar wykazania szkody, nienależytego wykonania zobowiązania oraz związku przyczynowego pomiędzy szkodą a zachowaniem pozwanego spoczywa na powodzie. Pozwany, o ile chce zwolnić się z tej odpowiedzialności, musi wykazać, że jego postępowanie charakteryzowało się należytą starannością. Sąd Apelacyjny podkreślił, że należytą staranność wymaganą od adwokata i radcy prawnego przy wykonywaniu zobowiązań umownych, trzeba oceniać przy uwzględnieniu zawodowego, profesjonalnego charakteru ich działalności. Jeśli więc pełnomocnik profesjonalny podejmuje się działać starannie, trzeba przez to rozumieć, że zobowiązuje się do prowadzenia sprawy klienta według obiektywnych zasad wiedzy prawniczej i etyki zawodowej, nie zaś tylko według tego, czego można od niego lub nawet przeciętnie starannego adwokata oczekiwać. Sąd Apelacyjny zwrócił też uwagę, że przyjmuje się, że adwokat i radca prawny odpowiadają za szkody wyrządzone mocodawcy wskutek własnych zaniedbań i błędów prowadzących do przegrania sprawy, które wynik byłby korzystny dla tej strony, gdyby pełnomocnik zachował należytą staranność.
Sąd Apelacyjny wskazał też, że dla odpowiedzialności pełnomocnika za niewywiązanie się z zobowiązania, wynikłego z łączącego go stosunku prawnego z klientem, znaczenie ma fakt, iż stosunek pełnomocnictwa jest umową starannego działania, a nie umową rezultatu.
Wyrok w całości dostępny jest na portalu beinsured.
