W dniu 6 grudnia 2016 r. na stronie internetowej RCL opublikowano projekt ustawy o dystrybucji ubezpieczeń. Jednocześnie projekt został przekazany do uzgodnień międzyresortowych i konsultacji społecznych. Konsultacje potrwają do dnia 5 stycznia 2017 r.
Projekt ustawy przede wszystkim implementuje do polskiego porządku prawnego przepisy Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2016/97 z dnia 20 stycznia 2016 r. w sprawie dystrybucji ubezpieczeń (IDD). Państwa członkowskie UE mają obowiązek implementować dyrektywę do dnia 23 lutego 2018 r. Dyrektywa dąży do zapewnienia równych zasad działania wszystkim uczestnikom zajmującym się sprzedażą produktów ubezpieczeniowych oraz zwiększenia poziomu ochrony osób ubezpieczonych. Ministerstwo Finansów zapewnia, że projekt ustawy zawiera szereg rozwiązań prokonsumenckich, które przyczynią się do zwiększenia świadomości osób ubezpieczonych.
Projekt ustawy zakłada zachowanie podmiotowego podziału pośredników ubezpieczeniowych na brokerów i agentów ubezpieczeniowych, zastrzeżeniem niedopuszczalności łączenia obu funkcji. Podział ten dotyczy również osób wykonujących czynności brokerskie oraz osób wykonujących czynności agencyjne (tzw. OWCA). W konsekwencji proponuje się zachować podział na czynności agencyjne i działalność agencyjną wykonywaną przez agentów ubezpieczeniowych oraz czynności brokerskie i działalność brokerską wykonywaną przez brokerów ubezpieczeniowych.
Dyrektywa nakłada na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, aby pośrednicy ubezpieczeniowi i zakłady ubezpieczeń, a w niektórych przypadkach również pośrednicy oferujący ubezpieczenia uzupełniające, podejmowali wszelkie środki na drodze do identyfikacji oraz zapobiegania konfliktom interesów występującym pomiędzy nimi. Dyrektywa w art. 18 i 19 szczegółowo określa informacje, które muszą być przekazane klientowi przed zawarciem umowy ubezpieczenia, celem wyeliminowania ewentualnych konfliktów interesów. Jak czytamy w uzasadnieniu, co do zasady dotychczasowe obowiązki informacyjne odnoszące się do agenta ubezpieczeniowego i brokera ubezpieczeniowego wyczerpują wymogi dyrektywy. Ze względu na przyjęty w polskim systemie prawnym podmiotowy podział pośredników ubezpieczeniowych na agentów i brokerów ubezpieczeniowych polski klient jest lepiej zorientowany co do statusu pośrednika i wynikających z tego obowiązków informacyjnych. Niemniej konieczne jest w szczególności uregulowanie kwestii obowiązku ujawniania przez dystrybutorów ubezpieczeń charakteru ich wynagrodzenia. Dystrybutor ubezpieczeń będzie zobowiązany ujawnić czy za swoją pracę otrzymuje honorarium (płacone bezpośrednio przez klienta), prowizję (uwzględnioną w kwocie składki ubezpieczeniowej) czy jakikolwiek inny rodzaj wynagrodzenia. Takie rozwiązanie ma jasno zobrazować stosunek łączący zakład ubezpieczeń i pośrednika. Ponadto, klientowi zostaną przekazane podstawowe informacje również w przypadku gdy dystrybutorem będzie zakład ubezpieczeń.
